Wakacjones ;)

My jeszcze u dziadków na Śląsku. 

Nie wiem, serio, nie mam pojęcia, jak my wrócimy do domu. Nie będzie psa, nie będzie ogrodu, nie będzie wylegiwania się na leżaku w cieniu obok bawiącej się Klary. 

Czasem na obiad nie było czasu..

"Hau! Łapa!"

Kuzyn już coraz mniej bawi się z młodą, a ona za nim jak ćma.. Ale on już ma 11 lat, ciężko oczekiwać, że będzie się z trzylatką bawił ;)

Klara przy upałach wchodziła z nami do basenu, ale potrafiła się też bawić wiaderkiem i wodą wlaną do taczki. Albo wodą wlaną do "dziurek" materaca dmuchanego. Tam kąpała wszystkie swoje zwierzaki - figurki.

Praktycznie cały tydzień spędziliśmy przed domem. Wczoraj byliśmy w restauracji wieczorem całą rodziną. A dzisiaj pojechaliśmy do parku zdrojowego na plac zabaw. 

Nie jest idealnie. Nie nie. Moim rodzicom nie podoba się wiele rzeczy, np z wychowania Klary, ale najwięcej przykrych słów słyszę na temat swojego wyglądu. ;( Niestety, ostatnie wydarzenia - praca, niedogadywanie się z mężem i problemy z zachowaniem Klarci, sprawiło, że zaczęłam zajadać stresy. Nie jest źle ale super też nie. Jednak to raczej nie powód, żeby mi kazania walić raz po raz i umawiać mnie bez mojej zgody do natur house (tam moja mama się odchudza już kilka lat). Wieczorami ukrywam się trochę przed rodzicami..

Do Poznania wracamy w czwartek. 

--------------------------------------------

Patrząc na Klarę zastanawiam się, jak będzie wyglądało to jej przedszkole. Mam wrażenie że ona jest czasem na etapie dwuletniego dziecka, a nie trzyletniego. W niektórych momentach czasem jest nawet mądrzejsza niż 3 latek. A w niektórych mam takie odczucie, że jest jak dwulatek. Ciężko mi to opisać.. na przykład kwestia rozbierania się, czy wciągania na siebie ubrania. Niby wie co z czym, ale nie chce tego robić. Krzyczy i awanturuje się, żebyśmy to my jej to zrobili, czyli na przykład w ciągnęli te spodnie. Albo kwestia butów był moment, że sama pięknie te buty odpinała z rzepów i ściągała, a teraz nie chce nawet ich odpiąć, ale ściągnąć i owszem. O wszystko jest walka - obiad nie taki, kubek nie ten, picie nie to. Klara, jemy obiad. Nie! Albo zaczyna jeść i pluje po drugim czy trzecim razie :/  zaczęła się bawić sama, 5 min ale dobre i to. 

Niestety, jesteśmy tutaj ponad tydzień, a ona niby chce iść do babci ale i tak płaczliwym głosem woła nas. W nocy się budzi i nas woła. A łóżeczko dostawione do łóżka. No chyba, że śpimy razem w jednym łóżku, to śpi bez pobudki. 

Boję się, jak będzie wyglądała kwestia odpieluchowania. Ostatnia próba była w Boże Ciało. Później była dwutygodniowa blokada - nie dawała nam dotknąć tej pieluchy. O smoku to już nie wspomnę, bo jak mnie nie było, to bardzo sobie rekompensowała moją nieobecność, domagając się go non stop. Dopiero to u rodziców ponownie go ograniczyliśmy tylko do snu. I po zaśnięciu wyciągam jak sama go nie wypluje. 

Myślę i myślę..Neurolog dziecięcy?! Psycholog?! Albo tylko i aż terapeuta SI?

Jedynie na plus zmieniło się to że bardzo mocno ograniczyło się bicie i gryzienie nas.